W Rosji, na przykład, amsterdamski emigrant Andries Denijsz. Winius (1605-ok. 1661) założył odlewnie uzbrojenia i fabrykę broni w Tule, w której po raz pierwszy w Moskwie produkowano broń palną na dużą skalę. Jego syn Andriej Andriejewicz Winiusz (Vinius) (1641-1716) był nie tylko zaangażowany w budowę okrętu wojennego dla cara Aleksieja pod koniec lat sześćdziesiątych XVI wieku, ale także nadzorował wizyty cara Piotra Aleksiejewicza w Archangielsku na początku lat dziewięćdziesiątych XVI wieku i założył szkołę dla inżynierów wojskowych na początku XVII wieku....

Niewielu wątpi w wielką rolę Rosji w globalnej historii w ciągu ostatnich trzech stuleci; rola ta była przede wszystkim konsekwencją jej potęgi militarnej, która po raz pierwszy stała się godna uwagi pod rządami Piotra Wielkiego. Jednak znaczna część podwalin pod wyczyny Piotra została położona wcześniej, a na tę XVII-wieczną transformację wojskową i gospodarczą duży wpływ mieli holenderscy aktorzy. Gorączkowe zatrudnianie holenderskich ekspertów morskich przez Piotra w następstwie Wielkiej Ambasady z 1697 i 1698 r. było kulminacją długiego procesu, którego częścią był na przykład wielki podziw jego ojca dla holenderskiej musztry wojskowej: Holenderski podręcznik ćwiczeń wojskowych, wersja Wapenhandelinghe Jakoba de Gheyna (1607), stał się pierwszą świecką książką wydrukowaną (w 1200 egzemplarzach) w Rosji w 1647 roku. Publikacja tej książki zbiegła się w czasie z przybyciem do Rosji grupy doświadczonych oficerów z Republiki Holenderskiej, dowodzonych przez Isaaca van Bockhovena*, którzy szkolili rosyjską kawalerię i piechotę zgodnie z holenderskimi innowacjami w prowadzeniu wojny, przedstawionymi na obrazach de Gheyna. Przez cały XVII wiek transporty broni docierały do portu Arkhangel'sk na holenderskich statkach. Dowody na holenderską rolę w modernizacji wojskowej Rosji można łatwo przytoczyć, nawet jeśli zostały one zbagatelizowane w historiografii.                       -- Boterbloem, Kees. The Dirty Secret of Early Modern Capitalism 

___

*) Holenderski szlachcic, katolik [?? jeśli tak, to mocno zagubiony, tak jak P. Gordon]. Służył angielskiemu królowi Karolowi I, ale po jego porażce został zmuszony do powrotu do ojczyzny. W latach 1647/48, na zaproszenie bojara I.D. Miłosłowskiego [który w 1646 w randze stolnika, tj. „pod-bojara”, został wysłany do Holandii w celu przygotowania umów handlowych; był nominowany diakiem Prikazu poselskiego jeszcze przez samego Iwana Gramotina**] wstąpił do służby cara Rosji Aleksieja Michajłowicza w randze majora (wraz z synem Filipem Albertem, przyjęty do służby w randze kapitana***). Od 1649 był pułkownikiem i dowódcą pułku rajtarów, który stał się prawdziwą szkołą oficerską dla rosyjskich żołnierzy. W oczekiwaniu na wojnę z Rzeczpospolitą Obojga Narodów utworzono 6 nowych pułków rajtarów na podstawie pułku van Bokhovena. Zmarł w 1654. Бокховен,_Исаак_ван

**) ! Co za życiorys: Diak Dumy bojarskiej. Uczestnik wielu poselstw zagranicznych. Początkowo stronnik Dymitra Samozwańca I, którego porzucił bezskutecznie próbując się wkupić w łaski Wasyla IV Szujskiego. W 1608 poparł Dymitra Samozwańca II. Na przełomie lat 1609/1610 został agentem Zygmunta III. W 1610 uczestniczył w poselstwie bojarów do Zygmunta III pod Smoleńsk z zaproszeniem do objęcia tronu carów przez królewicza Władysława. Po obaleniu Wasyla IV Szujskiego został mianowany przewodniczącym Prikazów pomiestnego i poselskiego. We wrześniu 1610 był jednym z inicjatorów wpuszczenia do Moskwy wojsk polskich hetmana polnego koronnego Stanisława Żółkiewskiego. W 1612 negocjował w Rzeczypospolitej przyjazd do Rosji królewicza Władysława. W wyniku zmiany sytuacji politycznej, przebywał w Warszawie do 1617 roku. W 1618 powrócił do Moskwy. W latach 1621 i 1622 prowadził negocjacje z posłami Turcji i Anglii. Iwan_Gramotin

Gramotin urodził się w szlacheckiej rodzinie. Ojciec Kurbat-Taras Grigoriewicz, pochodzenia tatarskiego, ziemianin kołomneński, diak i członek poselstwa do Stefana Batorego w 1578. Iwan był diakiem i członkiem poselstwa do Rudolfa II w 1595 i został mianowany na diaka Prikazu dóbr ziemskich (Поместного) w okresie 1603-luty 1604. Wysłany przez Borysa Godunowa przeciwko Dymitrowi I, to jednak jemu Gramotin przysiągł wierność, który w zamian przyznał mu tytuł diaka Dumy Bojarskiej. Negocjował z polskimi ambasadorami w 1606.

***) Filip Albert van Bockhoven – uczestnik wojny rosyjsko-polskiej, teść generała P. Gordona! Tego Gordona… i tak to się plecie.

W 1660 został schwytany przez Polaków i po powrocie z niewoli pod koniec wojny w 1667 otrzymał stopień generała-majora (dywizji).

Dobrze,że uzupełnił Pan o tego holendra Winiusa

Oprócz niego aktywni byli m.in. jego wspólnik Izaak Massa, Georg Klenk, Jan van Sweeden,Koenraad Klek, Frans Timmerman,

oraz Karsten Brandt. Pomagali również Szwecji….

Winius był też szefem urzędu pocztowego(dwa razy) i Urzędu Aptekarskiego. Został także jednym z nauczycieli carewicza Piotra.

Znał kilka języków w tym polski…

W celu eksploracji zasobów Syberii w maju 1695 Winius zostaje szefem Urzędu Syberyjskiego i to on zapoczatkował

kolonizację Syberii w znanym stylu - czyli kolonii karnych….

Towarzyszył Piotrowi I m.in.w zdobyciu Azowa, był członkiem tzw. Wielkiego Poselstwa w latach 1697-98,

a także pomagał w tworzeniu floty w Woroneżu,Taganrogu i Azowie….

Car aby walczyć z Karolem XII polecił mu w szybkim tempie odlać dużo dział. W tym celu ograbił on z dzwonów co czwartą cerkiew i klasztor….

Ale cała akcja jednak się nie udała i car Piotr I w 1703 roku kazał go odsunął od wielu sprawowanych urzędów….

Jego majątek został zarekwirowany (Mienszykow sporo przywłaszczył)… Jego dom w 1712 rou spłonął wraz z żoną. 

W 1717 roku niepotrzebny już nikomu zmarł.

"Zatem kalwiński schemat zniszczenia Polski był całkiem prosty: fanarioci ⇒ Chmielnicki + de Geer ⇒ potop szwedzki + van Klenck & Co ⇒ 1667"

Zapewne byly tez inne schematy czy watki wspoldzialajce z Kalwinksim. Rola Anglii a zwaszcza Olivvera Cromwella is wciaz do opisania.

"W czasach Wielkiej Smuty faworyzowali go patriarcha Filaret (ojciec późniejszego cara Michała I)"

Mysle , ze nie byl to przypadek. Wedlug Erik Amburger-w  uwolnienie patratriachy Filareta z polskiej niewoli byli wlaczeni holenderscy kupcy, jednakze wyszczegolnia on tylko Petera Marselis ( mial bezposrednie dojscie do cara Michala). Zreszta to jest czlowiek , ktorego zyciorysu  na prozno szukac w jakichkolwiek zbiorach Jedyna informacje o jego dzialalnosci gospodarczej w Moskowii podaje ww. Erik Amburger "Familie Marselis". Smialo mozemy powiedziec , ze nalezal do "gosti" -a wiec najwyzej ulozonych przedsiebiorcow owczesnej Moskowii. mial huty i walcownie m.in. w okolicach Thuli (Grodiscenske zavody) ,produkowal min. tansze ale i gorsze jesli chodzi o wytrzymalosc  armaty zeliwne (wedlug inowacyjnego konceptu wowczas -wielkich piecow). do zloz rud zelaza tez mial niedaleko- byly wowczas eksploatowane w okolicach Dedilovo. 

Twoim wpisem wchodzisz rowniez mimowolnie na teren dzalalnosci przedsiebiorstw dostarczajacych bron, dlatego koniecznie dolozylbym Jakoba Tripa z Amsterdamu -chyba nr 1 w miedzynarodowym handlu bronia.

O obydwu tych t(r)ypach tu jeszcze będzie, a tymczasem tu jest nieco o PM: ru.wikipedia.org/Марселис,_Пётр_Гаврилович

Niestety w swej ułomności nie jestem w stanie przeszukać rosyjskojęzycznych stron ..tym bardziej brawo , że jest chociażby taka wzmianka:)

Holendrzy owszem, szukając kolejnych zysków działali bezpardonowo, co zrozumieli Anglicy, iż jedynym sposobem na rozwalenie monopolu handlowego Niderlandów było zwycięstwo militarne (na morzu). Jednak Holendrzy z całą pewnością nie byli "chempionami" Kalwinizmu, walczącymi o zdeprawowanie innych wyznań. W Niderlandach panowaľa umiarkowana tolerancja religijna, pozwalano nawet Katolikom praktykować o ile robili to w dyskrecji.

Podobnie też Wilhelm Orański - był oczywiście Kalwinem, jednak jego fanatyzm ogniskował się na po§więceniu sprawom wojny i pokonaniu osobistego wroga- Ludwika XIV.  Stąd też znalazľ wspólny język z innymi katolickimi potęgami - Austrią i Hiszpanią.

To wszystko zależy od kąta patrzwnia. Purutanie pomnażali swe dobra modląc się jednocześnie, byli przekonani, iż tego Stwórca od nich oczekuje. W czym tkwi mój brak zrozumienia ?

Bez dwóch zdań, zachodziła taka rewolucja, która była następstwem epoki renesansu, która z kolei była wynikiem zetknięcia się Europy z Islamem i generalnie Wschodem. Taka rewolucja dokonywała się stopniowo, a Protestantyzm był jej wynikiem, a nie odwrotnie

Z pana odpowiedzi wynika, że uważam Renesans za wytwór Orientu, nic takiego nie powiedziałem. Oczywiście, że był okres pre-Renesansu, a jego zapalnikiem były chociażby Krucjaty czy przepływ idei poprzez handel z Bizancjum.  

Fenomen Holandii też nie wziąľ się z nikąd, protestantyzm okazał się świetnym narzędziem przeciw absloutyzmowi Habsburgów. Niderlandy od średniowiecza rozwijały się dynamicznie i to właśnie tam rozwinął się Północny Renesans, dziéki kupieckim kontaktom z Północnymi Włochami. Jest zapewne tu analogia, kupieckie oligarchie w Niderlandach i włoskich republikach, w obu przypadkach rozwój nastąpił w efekcie opru miast przeciw władzy imperialnej. 

Zatem historia jest długa, co jak widzę obydwoje wiemy 

u mnie wystarczy - zawsze może pan napisać własną, odkrywczą wręcz "renesansową" notkę